«وارنیش» آسیب هنرمندان را به تصویر میکشد
کارگردان اثر در گفتگو با «تیتر یک»:
کارگردان اثر گفت: فیلم کوتاه «وارنیش» با موضوع آسیبِ هنرمند ساخته شده و هدفش نشان دادن انسانهایی است که دیده نمیشوند.
به بهانه اکران فیلم کوتاه «وارنیش» به کارگردانی مهناز رونقی و همچنین نمایشگاه عکس «لحظه» مجموعه آثار مهناز رونقی در مجموعه میکامال کیش به سراغ این هنرمند رفتیم و گفتگویی با وی انجام دادیم.
مهناز رونقی در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگی پایگاه خبری تحلیلی «تیتر یک» گفت: فیلم کوتاه «وارنیش» با موضوع آسیبِ هنرمند ساخته شده و هدفش نشان دادن انسانهایی است که دیده نمیشوند؛ مشکل و زخمهایی که همه ما داریم، برای بعضی از ما آشکار و برای برخی درونی بوده و در طول زندگی همراه ما است.
کارگردان «وارنیش» گفت: یکی از اهداف من از ساخت این اثر، صحبت از تصادفهایی است که مسیر کلی زندگی انسانها را تغییر میدهند و بزنگاههای زندگی و لحظاتی که ما باید بین پارادوکسهای خود انتخاب انجام دهیم.
وی ادامه داد: مهمترین چیزی که من را به ساخت این فیلم ترغیب کرد، احساسات بود، همان چیزی که ما همیشه از ابراز آن سرباز میزنیم و از خود و دیگران پنهان میکنیم.
رونقی تصریح کرد: نام این اثر «وارنیش» و به معنی «محافظ» است و در این اثر به معنی آن چیزی است که میخواهیم دور آن حفاظی بکشیم و به دور از چشمها و نگاهها به زندگی ادامه دهیم.
این هنرمند گفت: این فیلم در سالی که ساخته شد، اکران در خارج از کشور داشت و به جشنوارههای متعددی راه پیدا کرد و مورد استقبال خوبی قرار گرفت و در کیش با شروع نمایشگاه عکسِ من به نام «لحظه»، دوباره بر سر زبانها افتاد.
وی ادامه داد: نظراتی که من بعد از اکران گرفتم، عمیقاً نظرات خوبی بود و روی من تأثیر گذاشت؛ به این موضوع پی بردم که تا در کنار کسانی که فیلم را میبینند، نباشم و در دیدن فیلم تماشاگران را همراهی نکنم، متوجه حیات فیلم نمیشوم و بعد از دیدن فیلم وارنیش متوجه تولد آن شدم که این تجربه برای من بسیار هیجانانگیز و متفاوت از تجارب هنری و ادبی دیگرم بود.
رونقی افزود: فیلم کوتاه شبیه به داستان کوتاه است و صاحب اثر باید به صورتی کوتاه سخن خود را به نمایش دربیاورد و این سبک از کارها مخاطب حرفهایتر و فعالتری طلب میکند.
این هنرمند بیان کرد: فیلم کوتاه به خاطر کوتاه بودنش پر از نشانههایی است که به وسیله پدیدآورنده نشانهگذاری میشود و مخاطب باید بتواند که از آنها رمزگشایی کند.
وی گفت: اغلب فیلمهای کوتاه، مفهومی و هنری هستند و سینمای فیلمهای کوتاه کمفروغ و بیرونق شده است. به نظر من باید جان تازهای به این سبک از آثار داده شود و ما به عنوان پدیدآورنده و حتی در زمینه رسانه به رونق این سینما کمک کنیم تا بهتر شنیده و دیده شود.
رونقی با بیان اینکه مهمترین دغدغه فیلمسازان در کشور ما از نظر من انسانی و اجتماعی است، ادامه داد: نمیتوانیم بگوییم این دغدغه است، زیرا از خصلتهای هنرمند است که همیشه افکار انسانی و اجتماعی داشته باشد، اما در بحث مشکلات فیلمسازان میتوانم بگویم، در زمینه اقتصادی و فرهنگ دارای مشکلاتی هستیم و اینکه همه فیلمسازان نیاز دارند که برای تولید کار خود حمایت شوند، دغدغه یعنی چیزی که هنرمند را در جهت تولید اثر برانگیزاند.
این هنرمند افزود: عکسهای موجود در نمایشگاه «لحظه» روایت مربوط به خود را دارند، اما در عین حال تبانی دارند و وقتی به آخرین عکس میرسیم همزمان به انتهای داستان من نیز میرسیم.
وی تأکید کرد: تکنولوژی بسیار مفید است و باید از آن بهره برد، اما نگاه ماست که ما را متمایز از دیگری میکند، عکاس با ذهن خود فریمها را انتخاب میکند و با دل خود عکاسی میکند، اما هوش مصنوعی قادر به انجام هیچیک از این کارها نیست و با برنامه کار انجام میدهد و به نظر من هیچوقت هوش مصنوعی نمیتواند جایگزین این اقدامات شود، چون احساسات ما برنامهریزی شده نیست، باید احساسات یک هنرمند به جوش بیاید تا اثری پدیدار شود.
رونقی در خاتمه خاطرنشان کرد: همواره امیدوارم انسانهایی در کنار من قرار گیرند تا بتوانم با کمک و ایده آنها آثاری خلق کنم.
مجموعه تجاری تفریحی میکامال کیش(زیبا)